خاطرات عاشقانه من و تو ....... بانو

در یک زندگی دیگر در یک جای دیگر من عاشق دختری بودم  که تنها یکبار دیدمش دخترکی که نه صدایش را به خاطر دارم و نه لبخندش را ... تنها برق نگاهش را ...و خاموشی هوشمندانه اش را.دختری بسیار جوان.حالا گاهی می شنوم ... نه ... حس می کنم که دل داده است یا بریده است ...که غمگین است گاهی یا سرگشته ... و خوشحال می شوم.که هست................یکجورهایی یقین دارم که او حقیقتی است ...یکجورهایی یقین دارم............  اه ای یقین گمشده ای ماهی گریز.می دانی ... تا امکان دختری با آن چشمها و آن دستها ... هر جای دنیا که باشد ... با هر که باشد ...همراه همسر و فرزندش خوشبخت باشد. دنیا جای بدی نیست برای زندگی. + نوشته ش خاطرات عاشقانه من و تو ....... بانو...

 یاد گرفتم که به مردم چیزهایی را بگویم که دوست دارند بشنوند ... نه چیزی را که فکر می کنم. مدتی است که در نوشتن دردها ترديد می کنم. بعد از چندين سال نوشتن. شايد چون باور دارم که دردهای ما شکستهای ما نيستند اما سرگشتی در ميان همهمه ی اين همه لغت که از در و ديوار روی سر خودمان خراب کرده ايم مرا در روشن بودن اين مفهوم به ترديد انداخته است. نه ... دردهای ما شکست های ما نيستند. در نوجوانی از رومن رولان خوانده بودم که دردهای ما با ما به دنيا می ايند و با ما بزرگ می شوند و ... نمی دانم بعدش چه می شوند . من به اين حرف باور دارم. و به اينکه نه هيچ کس و نه هيچ زمانی نمی توانستند اين دلهره را که ازنفسِ ب خاطرات عاشقانه من و تو ....... بانو...

آسمان مرداد ماه ... نفس بري خوشگل است. من با لحني که بيشتر شرارت درش هست تا اندوه، همصدا مي خوانم: «مي دوني ... دل اسيره ... اسيره تا بميره ... مي دوني بدون تو ... دلم طاقت نگيره ... مي دوني دل تنگ تو ... نموده اهنگ تو ... » ... ساکت مي شوم. صدا را خاموش مي کنم و شيشه هاي ماشين را تا آخر پايين مي کشم و صورتم را مقابل باد مي گيرم. نگاه مي کنم به ابرها که تا سر حد درد زيبا هستند و مي انديشم به يکي شدن. يعني چطور مي شود با اين زيبايي، با اين حس که دلم را اينطور به درد مي آورد، با آنچه دوست مي دارم، يکي شوم.+ نوشته شده در  چهارشنبه چهارم مرداد ۱۳۹۶ساعت 21:24  توسط   |  خاطرات عاشقانه من و تو ....... بانو...